Vanaf deze week is alles minstens 4 weken lang ingeblikt wat er van mij wordt uitgezonden. De VG van gisteravond was per ongeluk verwisseld met de herhaling die ik voor volgende week had gepland. en ik was nog wel zo trots op deze oude splognerizer. Indertijd had Joe Lacey er een mooi hoesje voor gemaakt, maar die kunnen we allebei niet meer terugvinden. Misschien in het archief van dit blog ... Ja, gevonden, maar die letters zijn van Frits Jonker... Komt dan de afbeelding ook van hem? Of is dit een collaboratie geweest? Frits weet jij dat nog? Afijn, dit is één van mijn betere mixen, waarin je af en toe niet weet of je naar een origineel of naar een droodle-bewerking zit te luisteren. Ook heb ik ge-experimenteerd met iets dat mij fascineert: als je nu twee versies van één liedje neemt en die qua tempo digitaal gelijk trekt en de ene in het ene kanaal en de andere in het andere> Ik herinner me dat het 'I want Candy' nauwelijks aanpassing behoefte. De twee versies verschilden zó weinig van elkaar, dat ik slechts hier en daar een milimetertje hoefde op te rekken. één van de redenen dat ik vakantie neem is dat ik de boel hier zo wil organiseren dat ik meer tijd heb voor dit soort grappen. Ik overweeg nog een nachtje of wat op een camping op de veluwe, maar dat hangt van het weer en mijn stemming af...

astronauten 31

Vreemde gewaarwording, een stroomstoring vanochtend... Met het verstrijken van de tijd worden we afhankelijker van de techniek. Ik vroeg mij af hoe het zou gaan als we enkele dagen zonder stroom zouden komen en niemand zijn iPhone meer zou kunnen opladen, om maar één ding te noemen... Weten we dan nog wel hoe het moet?

astronauten (30)

Er ging tegen het einde van de uitzending gisteravond iets mis. Een technicus die ik hoog acht had me al eens gezegd dat de computers eigenlijk te oud zijn en dat ze soms teveel tegelijk moeten doen en dus was het stom van mij om tegen het einde van de uitzending even iets van het netwerk naar mijn usb-stick te kopiëren, terwijl ik had gezien dat de twee computers die nodig zijn om de uitzending draaiende te houden aanmerkelijk trager waren dan ik gewend was. Ik heb langer dan hier te horen is de stilte weg moeten praten, om überhaupt een bestandsmap te kunnen openen waar muziek in stond. Volgende keer toch alle losse tracks maar paraat hebben en een passende CD in de CD-speler. Het incident is grotendeels te horen op de podcast, maar ik heb wel wat zitten monteren, zodat twee van de drie resterende liedjes tòch te horen zijn, ipv "nòg een liedje van Kayak". Ik heb nog overwogen om helemáál los te gaan in het monteren van een audio-chaos en zo in het midden te laten of dit erbij hoorde of niet, maar ik heb me ingehouden. Het was verleidelijk, maar 's avonds een beetje rustig aan doen en passief een film kijken of (strip)boek lezen is beter voor de nachtrust, merk ik keer op keer.



Verder ook hìer weer veel plaatjes van Virgil Finlay. Prachtig vind ik zijn illustraties.